겸허하다 (A) - być pokornym, świadomym własnej niedoskonałości, pełnym pokory, skromnym

Wymowa/발음

[겸허하다]

Zapis ideograficzny/한자

[謙虛--]

N이/가 겸허하다 – N jest pokorny, świadomy własnej niedoskonałości, pełen pokory, skromny

N – rzeczowniki osobowe i nieżywotne

być pokornym, świadomym własnej niedoskonałości, pełnym pokory, skromnym

겸허한 마음 – serce pełne pokory, pokorne serce

겸허한 모습 – pokorny wygląd/postawa

겸허한 사람 – pokorny człowiek; osoba pełna pokory

겸허한 성품 – pokorny charakter

겸허한 자세 – pokorna postawa

겸허한 태도 – nastawienie pełne pokory, pokorna postawa/stosunek

 

그 사람의 겸허한 모습이 마음에 들었다. – Pokora tego człowieka bardzo mi się spodobała. (dosł. „pokorny wygląd/postawa pełna pokory”)

맑은 날 밤하늘을 바라보면 인간이 작은 존재라는 것을 겸허하게 인정하지 않을 수 없어요. – Kiedy patrzy się nocą na bezchmurne niebo, trudno nie przyznać z pokorą, że człowiek to maleńka istota.

파베우는 이번 선거에서 승부에 관계없이 결과를 겸허하게 받아들이겠다고 약속했습니다. – Paweł obiecał, że przyjmie z pokorą zarówno wygraną jak i przegraną w tych wyborach. (dosł. „Paweł obiecał, że przyjmie wynik tych wyborów z pokorą, niezależnie czy (będzie to) wygrana czy przegrana.”)

겸허 [謙虛] (N) – pokora

겸허히 [謙虛-] (ADV) – pokornie

-ㅂ니다/습니다

-아요/어요

-았다/었다

-(으)면

-고

겸허합니다

겸허해요

겸허했다/하였다

겸허하면

겸허하고

-(으)니까

-지만

-아서/어서

-(으)ㄹ

-은/ㄴ

겸허하니까

겸허하지만

겸허해서/하여서

겸허할

겸허한