떳떳하다 (A) - być uczciwym, prawym, porządnym, przyzwoitym; mieć czyste sumienie; z czystym sumieniem, z podniesioną głową/czołem; w zgodzie z własnym sumieniem/moralnością; postępować tak, żeby nie mieć wyrzutów sumienia

Wymowa/발음

[떧떠타다]

Zapis ideograficzny/한자

-

N/ 떳떳하다 – N jest uczciwy, prawy, porządny, przyzwoity; N ma czyste sumienie, N postępuje z czystym sumieniem, z podniesioną głową/czołem, w zgodzie z własnym sumieniem/moralnością, N postępuje tak, żeby nie mieć wyrzutów sumienia

N – rzeczowniki żywotne i nieżywotne

być uczciwym, prawym, porządnym, przyzwoitym; mieć czyste sumienie; z czystym sumieniem, z podniesioną głową/czołem; w zgodzie z własnym sumieniem/moralnością; postępować tak, żeby nie mieć wyrzutów sumienia

떳떳하게 말하다. – mówić/powiedzieć CO uczciwie/z ręką na sercu/zgodnie z własnym sumieniem/z podniesioną głową

떳떳하게 행동하다. – zachowywać/zachować się uczciwie/przyzwoicie/etycznie; zachowywać/zachować się tak, żeby mieć czyste sumienie

떳떳한 방법 – uczciwy/prawy/przyzwoity sposób/metoda; sposób/metoda, która jest zgodna z CZYIM sumieniem

떳떳한 사람 – uczciwy/prawy/przyzwoity/porządny człowiek; osoba, która postępuje zgodnie z własnym sumieniem

떳떳한 – uczciwe/przyzwoite/porządne życie

떳떳한 양심 – prawe/czyste sumienie

떳떳한 태도 – uczciwe/zgodne z własnym sumieniem podejście/nastawienie/stosunek

마음이 떳떳하다. – KTO jest uczciwy/prawy; KTO ma uczciwe/prawe serce (dosł. „serce/dusza jest uczciwe/prawe”)

입장이 떳떳하다. – CZYJE stanowisko/punkt widzenia/pozycja jest uczciwe/zgodne z CZYIM sumieniem

 

나는 평생 열심히 일했다고 떳떳하게 말할 있다. – Mogę uczciwie/z ręką na sercu powiedzieć, że całe życie pilnie/sumiennie pracowałam.

모니카의 부모는 부자는 아니었지만 떳떳한 부모였다. – Rodzice Moniki nie byli bogaci, ale byli przyzwoitymi/dobrymi/porządnymi rodzicami.

떳떳이 (ADV) – uczciwie, przyzwoicie, zgodnie z sumieniem, z podniesioną głową/czołem

-ㅂ니다/습니다

-아요/어요

-았다/었다

-()

-

떳떳합니다

떳떳해요

떳떳했다/하였다

떳떳하면

떳떳하고

-()니까

-지만

-아서/어서

-()

-/

떳떳하니까

떳떳하지만

떳떳해서/하여서

떳떳할

떳떳한

1. 낯이 떳떳하다. – żyć bez wstydu, nie musieć się wstydzić, być bez plamy na honorze (dosł. „twarz jest uczicwa/prawa/przyzwoita”)